کوله ی پل یا همان تکیه گاه پل، سازه ای عمودی است، جهت مقاوم سازی و نگه داری زمین پشت سازه ای پل مورد استفاده قرار می گیرد. تمامی بارهای پل اعم از مرده و زنده روی سازه، توسط کوله تحمل می شود همچنین باید توجه داشت که علاوه بر این بارها، کوله از طرف خاکریز مجاور در معرض فشارهای جانبی نیز قرار می گیرد. کوله پل ها به این منظور طراحی می شوند که مقاومت لازم در برابر پیچش و لغزش را داشته باشند.
برای اطمینان از صحیح بودن سازه کوله پل ها باید نظارت دقیقی روی آن ها انجام شود تا هیچ گونه نشست یا جابه جایی اضافی رخ ندهد. این کوله ها معمولا با خاک پر می شوند که به مرور زمان بر اثر فرسایش هایی که توسط نذورات جوی رخ می دهد نشست می کنند و باعث ایجاد بار اضافی بر روی پایه های پل می شود.

امروزه به جای استفاده از خاک از مواد پرکننده سبک نظیر فوم بتن استفاده می شود، چون اولا این سیال مقاومت فشاری بالایی دارد ثانیا وزن مخصوص آن نسبت به سایر پر کننده های بتنی پایین تر است و به همین علت هیچ بار اضافی بر روی پایه پل‌ها وارد نمی‌کند.