صرفه جویی در مصرف انرژی برای ساختمان های عمرانی به دلیل افزایش مصرف انرژی در طول سرویس ساختمان در شرایط بحران انرژی در سراسر جهان به یکی از ضروری ترین مسائل تبدیل شده است.
استفاده از مواد عایق حرارتی به وضوح می تواند تلفات حرارتی را از طریق لایه های پوششی ساختمان کاهش دهد و در نتیجه مصرف انرژی در چرخه عمر ساختمان های مدنی مدرن را کاهش دهد.
فوم‌ بتن به عنوان نوعی ماده عایق حرارتی ساختمان ها به دلیل ارزان بودن، آماده سازی آسان، تخلخل زیاد، هدایت حرارتی کم و مقاومت در برابر آتش سوزی و غیره بسیار بیشتر مورد توجه قرار گرفته است.
با این حال، خواص مکانیکی کمتر و هدایت حرارتی بالاتر در یک سطح با چگالی معین برای اجرای فوم‌ بتن در مقایسه با سرامیک‌ های فوم‌دار (شیشه) یا پلیمرها همچنان باعث محدودیت آن در کاربرد عایق‌ سازی ساختمان است.
در حال حاضر، بهبود بخشیدن به عملکرد فوم‌ بتن همچنان تمرکز تحقیقات در این زمینه است. بتن فوم دار معمولاً با وارد کردن مستقیم فوم های از پیش ساخته شده به خمیر سیمان یا ملات تازه برای اجرای فو‌م‌ بتن متخلخل تهیه می شود.
بنابراین، عملکرد فوم‌ بتن در تهران، مانند مقاومت مکانیکی، هدایت حرارتی، عایق صوتی و دوام، بیشتر توسط عامل کفزا یا همان فوم، نوع سیمان مصرفی و ساختارهای منفذی از طریق برهمکنش عامل کفزا یا همان فوم و نوع سیمان مصرفی تعیین می شود.
کارهای زیادی برای بهبود ماتریس سیمان در فوم‌ بتن با بهینه سازی فرمولاسیون خمیر سیمان، مانند افزودن الیاف، رزین اپوکسی، بخار سیلیکون، خاکستر بادی و سایر پرکننده ها انجام شده است.